Menu
- Aktualności
- Wydarzenia
- Oneg Szabat
- Zbiory
- Nauka
- Wystawy
- Edukacja
- Wydawnictwo
- Genealogia
- O Instytucie
- Księgarnia na Tłomackiem
- Czasopismo „Tłomackie 3/5"
- Kwartalnik Historii Żydów
Mosze Kusewicki urodził się 9 czerwca 1889 roku w Smorgoniach na Wileńszczyźnie w ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej o muzycznych tradycjach. Jego ojciec Awigdor był nauczycielem śpiewu, matka Alta — pianistką, a trzej bracia – Jakub, Simcha i Dawid, tak jak Mosze, zostali kantorami. Kusewicki uczył się śpiewu pod kierunkiem ojca, a później sławnych wileńskich kantorów. W 1920 roku zaczął karierę kantorską — był głównym kantorem w synagogach w Wilnie (od 1920 roku) i Warszawie (od 1927 roku).
Kusewicki miał w swoim repertuarze utwory świeckie, dzięki którym zdobył międzynarodową sławę — koncertował w Europie i Stanach Zjednoczonych. Jego wspaniały tenor spinto zapewnił mu miejsce w czołówce nie tylko kantorów, ale i śpiewaków operowych. Porównywano go z głosami Jana Kiepury i Enrica Caruso.
W 1938 roku wystąpił w Carnegie Hall w Nowym Jorku. Mimo że miał propozycje bycia kantorem w wielu innych synagogach na świecie, nigdy nie zrezygnował ze śpiewania w Wielkiej Synagodze w Warszawie.
Po wybuchu II wojny światowej, wraz żoną Rają i dziećmi, Aleksandrem i Sonią, znalazł się w Związku Radzieckim. Tam kontynuował karierę wokalną — śpiewał m.in. w Operze Gruzińskiej w Tibilisi. Mosze Kusewicki został nagrodzony przez Józefa Stalina Orderem Zasługi. Po wojnie wrócił do Polski, by w 1947 roku wyemigrować do Stanów Zjednoczonych (zamieszkał w Nowym Jorku). Występował w Carnegie Hall oraz Boston’s Symphony Hall, a po licznych pozytywnych recenzjach amerykańskich krytyków podpisał kontrakt z wytwórnią RCA Victor. Od 1952 roku Mosze Kusewicki był kantorem kongregacji Beth El na Brooklynie.
Mosze Kusewicki zmarł 23 sierpnia 1965 roku w Nowym Jorku.