Wydarzenia

Wydarzenie na Facebooku

11 kwietnia obchodzimy Dzień Radia i z tej okazji zapraszamy na spotkanie poświęcone wybitnym żydowskim artystom – muzykom i kompozytorom, których nagrania, zarejestrowane na pierwszych gramofonowych płytach, prezentowane były na antenach Polskiego Radia. Porozmawiamy także o tym, jakiej muzyki można było posłuchać na przedwojennej antenie, o tym, czy na radiowych falach pojawiał się język jidysz i jakie były największe gwiazdy polskiej i światowej sceny muzyki poważnej, których nazwiska znała cała Polska. W czwartek Tłomackie wypełni się muzyką!

Spotkanie odbędzie się 11 kwietnia 2024 r. o godzinie 18:00 w Żydowskim Instytucie Historycznym.

_____

Maria Sławek – skrzypaczka. Gra solo, kameralnie, uczy, jest kuratorką i pomysłodawczynią wielu wydarzeń artystycznych, współzałożycielką i prezeską Instytutu Mieczysława Wajnberga, doktorką habilitowaną sztuki. Urodziła się i wychowała w Gdańsku, studiowała i wykłada w Krakowie, mieszka i działa w Warszawie. Występuje zarówno na dużych scenach filharmonicznych, jak i w małych podwórkach, księgarniach i pracowniach artystycznych.

Poza graniem na skrzypcach, zajmuje się także historią muzyki żydowskiej, współpracuje naukowo Muzeum POLIN i Żydowskim Instytutem Historycznym. Od 2011 roku gra, bada, nagrywa i popularyzuje twórczość Mieczysława Wajnberga.

„TIKTIN” to − po sonatach Mieczysława Wajnberga nagranych z Piotrem Różańskim (CD Accord, 2015) i albumie „Rejoice” z Marcinem Zdunikiem (CD Accord, 2019) – jej trzecia autorska płyta. Maria Sławek była artystką-rezydentką Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie, stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz m. st. Warszawy. Uczy studentów w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie i na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Jest także pomysłodawczynią i kuratorką serii mikrokoncertów w przestrzeniach warszawskich historycznych pracowni artystycznych.

Marcin Zgliński – absolwent Instytutu Historii Sztuki PAN, gdzie doktoryzował się i gdzie kieruje Zakładem Historii Sztuki i Zakładem Zadań Podstawowych Historii Sztuki oraz pełni funkcję redaktora naczelnego Katalogu zabytków sztuki w Polsce. Jednocześnie od 1996 r. nieprzerwanie wykłada na Akademii Sztuki Pięknych w Warszawie.

Zajmuje się badaniami nad sztuką nowożytną oraz XX w., zwłaszcza na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej, a równocześnie problematyką szeroko pojętej ikonografii muzycznej oraz związków muzyki i sztuk plastycznych – zwłaszcza zaś problematyką historycznych prospektów organowych. Za książkę „Nowożytny prospekt organowy i jego twórcy” otrzymał Nagrodę im. ks. prof. Stanisława Janusza Pasierba. Badał także problematykę ikonografii antysemityzmu, opublikował m. in. artykuł „Nagrobki i kult ofiar rzekomych żydowskich mordów rytualnych na historycznych ziemiach litewskich w XVII–XIX wieku”.

Od 14 roku życia kolekcjonuje nagrania płytowe, posiada zbiór kilkudziesięciu tysięcy płyt kompaktowych i winylowych. Interesują go zwłaszcza problemy wykonawstwa z zakresu pianistyki i wiolinistyki oraz zapomniany repertuar z XVIII–XX w. Jest stałym współpracownikiem Programu Drugiego Polskiego Radia, od 2012 r. regularnie występuje jako gość audycji „Duża Czarna” (red. Przemysław Psikuta), skierowanej do miłośników płyt analogowych. W mediach społecznościowych publikuje recenzje z koncertów – około 200 rocznie.

_____

Na ilustracji: Polskie Radio. Rozgłośnia w Warszawie. Aktorzy podczas nagrywania słuchowiska w studiu przy ul. Zielnej, 1929–1939 (Narodowe Archiwum Cyfrowe)

Wydarzenie jest finansowane przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię w ramach Funduszu EOG oraz przez budżet krajowy

#Funduszenorweskie i #EOG #EEANorwayGrants