Wydawnictwo

[...] Warto w tym miejscu przywołać mniej znaną parabolę Franza Kafki: „Musimy mieć te książki, które spadają na nas jak zły los, które unieszczęśliwiają nas głęboko, jak śmierć kogoś, kogo kochamy bardziej niż siebie, jak samobójstwo. Książka musi być toporem, który rozbije lód skuwający morze zamarznięte wewnątrz nas”. Dzieła, takie jak pomnik obozu w Bełżcu czy opowieści Primo Leviego, eseje Jeana Améry’ego, poemat Icchaka Kacenelsona, filmy Claude’a Lanzmanna czy Marcela Łozińskiego, do swojego zaistnienia wymagają odważnego czytelnika, słuchacza, widza, uczestnika.Tego rodzaju sztuka nie ma w sobie nic uładzonego, nic z uwodzenia. Unika zwykle patosu, ale zapewne nie może też nadto ulegać ironicznemu sposobowi wypowiedzi dominującemu współcześnie i odpowiadającemu najbardziej naszej wrażliwości. [...]

Przedstawienie nieprzedstawialnego, Paweł Śpiewak