Rocznica śmierci Maurycego Trębacza

29 stycznia 1941 roku, w łódzkim getcie zmarł z głodu i wycieńczenia Maurycy Trębacz, malarz i rysownik.
Maurycy_Trebacz__1932_photo_.jpg

29 stycznia 1941 roku, w łódzkim getcie zmarł z głodu i wycieńczenia Maurycy Trębacz, malarz i rysownik. 

Trębacz, rocznik 1861, był studentem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego w warszawskiej Klasie Rysunkowej, pobierał nauki w SSP w Krakowie od Jana Matejki i Leopolda Loefflera, a także w Königliche Akademie der bildenden Künste w Monachium, którą ukończył wyróżniony Wielkim Srebrnym Medalem. 

Artysta mieszkał w Paryżu (1889–1890), Monachium (1890–1894), Warszawie, Lwowie i Drohobyczu (1904–1905). W 1909 zamieszkał w Łodzi, gdzie do wybuchu II wojny światowej prowadził Kursy Rysunku i Malarstwa.

Początkowo jego twórczość pozostawała w kręgu sztuki akademickiej; malował portrety, pejzaże, obrazy „buduarowe”, akty, tworzył płótna inspirowane Biblią (Miłosierny Samarytanin), a nawet polską poezją romantyczną. W jego twórczości tematyka żydowska pojawiła się późno, tj. na początku XX w. (Żyd z koszem owocówW domu krawca, W chederze, Dysputa). Do najciekawszych dzieł tego nurtu należy tryptyk Izrael, w którym artysta przedstawił przeszłość (Jeremiasz opłakujący zniszczenie Jerozolimy), teraźniejszość (Pokuta) i przyszłość (Sen) narodu żydowskiego. 

Przez ponad 60 lat działalności artystycznej Trębacz pozostał wierny typowej dla siebie tematyce, niewiele zmieniała się też forma jego prac. Z czasem, w jego malarstwie, zwłaszcza w pejzażach, znalazły odbicie tendencje impresjonistyczne. 

Renata Piątkowska