Menu
- Aktualności
- Wydarzenia
- Oneg Szabat
- Zbiory
- Nauka
- Wystawy
- Edukacja
- Wydawnictwo
- Genealogia
- O Instytucie
- Księgarnia na Tłomackiem
- Czasopismo „Tłomackie 3/5"
- Kwartalnik Historii Żydów
29 stycznia 1941 roku, w łódzkim getcie zmarł z głodu i wycieńczenia Maurycy Trębacz, malarz i rysownik.
Trębacz, rocznik 1861, był studentem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego w warszawskiej Klasie Rysunkowej, pobierał nauki w SSP w Krakowie od Jana Matejki i Leopolda Loefflera, a także w Königliche Akademie der bildenden Künste w Monachium, którą ukończył wyróżniony Wielkim Srebrnym Medalem.
Artysta mieszkał w Paryżu (1889–1890), Monachium (1890–1894), Warszawie, Lwowie i Drohobyczu (1904–1905). W 1909 zamieszkał w Łodzi, gdzie do wybuchu II wojny światowej prowadził Kursy Rysunku i Malarstwa.
Początkowo jego twórczość pozostawała w kręgu sztuki akademickiej; malował portrety, pejzaże, obrazy „buduarowe”, akty, tworzył płótna inspirowane Biblią (Miłosierny Samarytanin), a nawet polską poezją romantyczną. W jego twórczości tematyka żydowska pojawiła się późno, tj. na początku XX w. (Żyd z koszem owoców, W domu krawca, W chederze, Dysputa). Do najciekawszych dzieł tego nurtu należy tryptyk Izrael, w którym artysta przedstawił przeszłość (Jeremiasz opłakujący zniszczenie Jerozolimy), teraźniejszość (Pokuta) i przyszłość (Sen) narodu żydowskiego.
Przez ponad 60 lat działalności artystycznej Trębacz pozostał wierny typowej dla siebie tematyce, niewiele zmieniała się też forma jego prac. Z czasem, w jego malarstwie, zwłaszcza w pejzażach, znalazły odbicie tendencje impresjonistyczne.
Renata Piątkowska